جنگل ، هدیه خدایی و نخستین دوست بشر به شمار میرود. هیچیک از پدیدههای طبیعت به اندازهجنگل در زندگی آدمیان نقش اساسی و سازنده ندارند. انسان آغازین تنها در پناه جنگل توانست به حیات و تولید نسل خود ادامه دهد، او نیازمندیهای روزانه خود را از جنگل بدست میآورد. بدین ساناحترام به درختان و احساس دوستی نسبت به آنها پدیدهای است که منشا بسیار دیرین در پندارانسانها دارد و افسانههای کهن اقوام و ملل مختلف جهان ، سرشار از اساطیر گیاهی است.
|
در ادبیات سرزمین ما ، سرو کاشمر شهرت بسیار
دارد و مردم معتقد بودند که زرتشت پیامبر آن را با
دست خود کاشته است. در بسیاری از متون کهن
راجع به این سرو مطالب فراوان نگاشته شده، از
جمله در تاریخ بیهقی و معجمالبلدان از علاقه ایرانیان به سرو کهن کاشمر سخنان بسیاری به میان آمده
است. ابوریحان بیرونی هر یک از برج های شمسی را منتسب به درختان معینی دانسته، مثل حمل
(فروردین) ، هرکشتی که آب نیاید و آنکه تخم ندارد، ثور (اردیبهشت) ، درختان بلند و میوههای شیرین.
جنگل به مجموعه درختانی اطلاق میشود که قطعهای از زمین را اشغال کرده باشد و دانشمندان علم
جنگلبانی صفات و خصوصیات بارزی برای جنگل قائل هستند تا بتوان آنها را از سایر نباتات موجود و مورد
استفاده بشر در روی زمین تمیز داد. سه بعد عمده صفات مشخصه جنگل عبارتند از:
احتیاج عمده درخت به نور است و آب و خوراک ،
شاخههای زیرین درخت که مانند شاخههای فوقانی آن
در معرض تابش آفتاب نیستند، تلاش بیشتری کرده و از
شاخههای بالاتر تجاوز میکنند و خود را به آفتاب
میرسانند، به همین دلیل شاخههای پایینتر روشنتر
بوده و تاج درختان شکل مخروطی یا کروی به خود میگیرند. حال دو عدد بذر درخت را در نظر بگیرید که
مجاور هم در یک موقع به زمین افتاده و شروع به روئیدن کنند، اگر این دو بذر هر دو از یک درخت بوده و
نیروی آنها یکسان باشد، روئیدن آنها بهم برخورد میکند و بر یکدیگر سایه میاندازد و ناچار هر یک خود
را به سمتی که نور کافی دریافت کنند، متوجه میسازد.
جنگل هوا را معتدل میکند، بر بارندگی میافزاید، از آسیب بادهای سخت میکاهد، هوای پیرامون خود
را پاک و آن را برای تنفس مناسب میکند. جنگل از گرمای پیرامون خود میکاهد، زیرا اولا درخت برای
تبخیر آب خود نیاز به حرارت دارد که آن را از هوای پیرامون خود میگیرد، دوم اینکه برگها و شاخههای
درختان ، خاک جنگل را در برابر تابش مستقیم خورشید پناه میدهد و آن را سردتر نگه میدارد.
جنگل از گرمای هوای پیرامون خود میکاهد و چون هر چند هوا سردتر شود، کمتر میتواند بخار آب را در
خود نگه دارد، بنابراین هوای پیرامون جنگل زودتر اشباع میشود. جنگل مانند کوهستان مانعی در
مقابل ابرها بوجود میآورد و باعث افزایش بارندگی میشود، بدین ترتیب هرگاه جریان هوایی که در آن
بخار آب موجود باشد، در نزدیکی سطح زمین با جنگلی مصادف شود، به ارتفاعات بالاتر صعود میکند و
سپس بطور ناگهانی منبسط شده، سرد شده و در نتیجه اشباع میشود و میبارد.
بادهای سخت چون به جنگل برخورد میکند، ناتوان شده و از تندی و نیروی آنها کاسته میشود.
جنگل به دلایل زیر از فرسایش خاک یعنی شسته
شدن خاک بویژه در دامنههای تند جلوگیری
میکند:
اثر جنگل از لحاظ زیبایی مناظر بر هیچکس پوشیده نیست. مقایسه کوهستانهای خرم شمال ایران با
بیابانها و کوههای خشک جنوب البرز ارزش جنگل را آشکار میسازد.